"WiMAX" چطور کار می کند؟

شما از چه طریقی به اینترنت دسترسی دارید؟ شاید لیست زیر شامل نوع ارتباط شما با اینترنت هم بشود:

ـ اتصال BroadBand: در منزل احتمالاً از DSL و ADSL استفاده می کنید و در محل کار از T۱ یا T۳.

ـ Wifi: احتمالاً این نوع اتصال را بیشتر در ایستگاه های قطار، فرودگاه ها و رستوران ها دیده باشید.

ـ Dialup: اگر از این روش استفاده می کنید شاید فکر کنید روش های دیگر کمی گران هستند.

مشکل اتصال های BroadBand شاید این باشد که کمی گران است و شاید سرویس دهنده اینترنت به منطقه شما سرویس ندهد. ولی اگر راه حلی برای این مشکلات جود داشته باشد استفاده از آن سرویس بسیار بهینه و مناسب خواهد بود.

▪ این سرویس (یعنی WiMAX) می تواند مزیت های زیر را داشته باشد:

.

.  

ـ سرعت بالای BroadBand را دارا باشد.

ـ بدون سیم باشد و مشکلات اتصال BroadBand را نداشته باشد و ارزان تر نیز باشد.
ـ مشکل کم بودن نقاط اتصال در سرویس Wifi را نداشته باشد.

اگر واقعاً آرزوی داشتن همچنین سرویسی را دارید بهتر است بدانید که همچین سرویس اینترنتی برای استفاده همگان وجود دارد و با نام (Worldwide (Interoperability for Microwave Access WiMAX شناخته می شود. این سرویس تحت استاندارد انجمن مهندسین برق آمریکا IEEE نیز شناخته شده است و استاندارد ۸۰۲.۱۶ را داراست.

این سرویس در حکم تلفن های موبایل است. همان کاری که تلفن همراه با خطوط ثابت تلفن انجام داد را WiMAX با خطوط کابل کشی شده اینترنت انجام داده است. در ادامه به نحوه کارکرد و اتصال این سرویس می پردازیم.

شاید بتوان گفت که این سرویس مانند Wifi کار می کند ولی با سرعتی بیشتر، در مسافت های بیشتر و به تعداد بیشتری کاربر.

این سرویس می تواند به حومه شهرها که شرکت های مخابراتی در آنجا سرویس خطوط BroadBand ارائه نمی دهند نیز کمک زیادی بکند.

WiMAX از دو قسمت تشکیل می شود:

ـ یک فرستنده که به تنهایی می تواند ۸هزار کیلومتر مربع مساحت معادل شعاعی به بزرگی ۵۰ کیلومتر را پوشش دهد.
ـ و یک گیرنده که می تواند یک آنتن و گیرنده ساده باشد.

فرستنده WiMAX می تواند به تنهایی به یک خط پرسرعت اینترنت متصل شود و یا حتی توسط گیرنده ای به برج فرستنده دیگری متصل شود و اینترنت را از آن بگیرد.

دریافت از فرستنده به دو صورت انجام می شود. یا شما مستقیماً به آنتن گیرنده متصل می شوید و یا اینکه بدون آنتن گیرنده و به صورتی شبیه Wifi اطلاعات را با فرکانس کوتاه دریافت می کنید. در این صورت فرستنده از فرکانس ۲ تا ۱۱ گیگاهرتز استفاده می کند. در این صورت شعاع پوشش، محدود به حدود شعاع ۵ کیلومتری می شود. در غیر این صورت از فرکانس حدوداً ۶۶ گیگاهرتز استفاده می شود.

همانطور که گفتیم WiMAX نیز شبیه Wifi با استفاده از امواج رادیویی اطلاعات را از نقطه ای به نقطه دیگر می فرستد و از انواع محدودیت های دسترسی برای کنترل دسترسی و جلوگیری از ورود هکر ها استفاده می کند.

در شرایط کاملاً مناسب Wifi می تواند به شما سرعتی معادل ۵۴ مگابایت بر ثانیه را عرضه کند در حالی که WiMAX می تواند ۷۰مگابایت بر ثانیه را نیز پشتیبانی کند.

در هر حال برتری این سرویس در سرعت آن نیست چون اگر از WiMAX در یک مجتمع مسکونی یا اداری استفاده کنید سرعت بین کاربران تقسیم می شود و سرعتی معادل سرعت خطوط BroadBand را به شما می دهد. برتری این سرویس مسافت و دسترسی آن است.